Alice in Kypseli 2

Οταν χτυπάει το κουδούνι, γιατί χτυπάει συχνά, μιά και στο ισόγειο μένουν πάρα πολλοί μαύροι, η Αλίκη υπολογίζει πως πρέπει να μένουν έως πεντακόσιοι μαύροι, οι μαύροι λοιπόν δεν έχουν λεφτά να βγάλουν αντικλείδι, όμως έχουν λεφτά για να ακούνε μουσική, όταν οι μισοί μαύροι, περίπου διακόσιοι πενήντα είναι στο διαμέρισμα και ακούνε μουσική, δηλαδή δεν ακούνε το κουδούνι, άλλοι μισοί, πάλι γύρω στους διακόσιους πενήντα, θέλουν να μπούν μέσα, αλλά δυστυχώς όχι όλοι μαζί, αλλά ένας, ένας. Ενας, ένας λοιπόν χτυπάει το κουδούνι της Αλίκης και μόλις μπεί ο ένας μέσα, θέλει μετά άπό λίγο και ο άλλος κτλ μέχρι τους διακόσιους πενήντα, στο ενδιάμεσο όμως που αυτοί που ακούγανε προηγουμένως μουσική, θέλουν να βγουν, να κάνουν καμιά βόλτα, μιά και το διαμέρισμα του ισογείου δεν τους χωράει όλους, όταν μπαίνει ένας, πρέπει να βγαίνει κάποιος άλλος. Οπότε υπάρχει συνεχής εισροή και εκροή μαύρων προς και από το ισόγειο, καθώς και δυνατή μουσική όλη την ώρα. Οταν λοιπόν χτυπάει το κουδούνι, που όπως είπαμε χτυπάει συχνά, η Αλίκη πρέπει πρώτα να ησυχάσει τον σκύλο, που έχει την πιό ισχυρή ακοή και ακούει το κουδούνι, παρόλη την δυνατή μουσική και ο οποίος γαυγίζει πάντα πρώτος, και μετά να ησυχάσει τον άλλο σκύλο, ο οποίος επίσης γαυγίζει, γιατί άκουσε τον πρώτο να γαυγίζει και έχει συμπεράνει, πως μάλλον χτύπησε το κουδούνι και κατόπιν να ησυχάσει και τον τρίτο σκύλο, που είναι κουφός αλλά έχει μάθει να διαβάζει τα χείλη των άλλων σκύλων και επίσης γαυγίζει, απλώς και μια μικρή διαφορά φάσης. Αφού λοιπόν η Αλίκη καταφέρει να ησυχάσει τα σκυλιά ενώ ακόμα χτυπάει το κουδούνι, πράγμα που πετυχαίνει πάντα μόνο εν μέρει, μια και ο κουφός σκύλος δεν σταματάει να γαυγίζει, παρόλες τις φωνές που του βάζει, μιά και δεν την ακούει, τρέχει λοιπόν στην πόρτα, ουρλιάζοντας ακόμα στα σκυλιά να κάνουν και σιωπή και ρωτάει από το θυροτηλέφωνο: Ποιός είναι; Λες και δεν ξέρει...